Kinderalimentatie voor een kind van 18 jaar met een vermogen?

De casus in het kort: Ouders zijn twee jaar geleden middels een vechtscheiding uit elkaar gegaan. De kinderen wonen bij vader. In de echtscheidingsbeschikking is opgenomen dat de moeder een alimentatieverplichting heeft van € 210,= per maand per kind voor kinderen tot aan 21 jaar. De oudste dochter is nu 18 jaar geworden.

De ouders hebben altijd voor haar gespaard om te zorgen dat indien en voor zover er (financiële) lastige tijden zouden zijn, de oudste dochter op een goede wijze kon studeren. De oudste dochter heeft dan ook een vermogen van ca. € 70.000,= met een gemiddeld rendement van 7% per jaar opgebouwd, althans dit is uiteraard gespaard door de ouders. De vader had een goede baan maar zit thans in de WW en het inkomen van moeder is met 40% gedaald.

De moeder meent dat nu het vermogen dat opgebouwd is voor de oudste dochter  goed van pas komt en dat dochterlief prima in haar eigen levensonderhoud kan voorzien en geen bijdrage meer nodig heeft van haar. Moeder wil dan ook haar verplichting aan haar dochter afbouwen dan wel stoppen.

Zo gezegd, zo gedaan of toch niet?

De moeder heeft een brief gestuurd aan dochterlief om e.e.a. netjes uit te leggen en te verwoorden. Vervolgens heeft zij de alimentatie gekort naar € 175,= per maand. De dochter is een hele andere mening toegedaan als de moeder. Zij kan zich helemaal niet vinden in het besluit van haar moeder en zwaait met de echtscheidingsbeschikking richting moeder en stuurt zelfs een brief naar het LBIO om haar vordering kracht bij te zetten. Het LBIO stuurt netjes een (verbaasde) brief aan de moeder om uitleg te vragen. De moeder heeft dit dan ook netjes gedaan. Dit moet nog een vervolg krijgen…..

18 jaar en kinderalimentatie; hoe werkt dat?

Als een kind 18 jaar wordt dan verandert er nogal het één en ander in het leven van een kind  en  ook financieel wijzigt er het nodige. Als eerste wordt een kind meerderjarig; dus kind af. En als tweede verlies je daardoor ook de kinderbijslag en het kindgebondenbudget, maar krijgt de 18 jarige wel zorgtoeslag. Daarnaast moet het  meerderjarige kind een zelfstandige zorgverzekeringspolis afsluiten. Al met al wordt het tijd om een de situatie opnieuw te gaan bekijken.

Als ouders ga je dan bezien welke kosten jullie kind maakt. Dat is van eten/drinken en wonen tot kleding, school en vakantie en alles wat erbij komt kijken. Als je dit hebt vastgesteld dat weet je welke behoefte het kind heeft. Vanuit daar ga je dan bezien wie van jullie hoeveel moet gaan bijdragen. Nu kan het zijn dat jullie gespaard hebben voor de studie. Deze kosten kunnen dan vanuit deze buffer worden voldaan zodat jullie maandelijkse bijdrage minder wordt. 

Draagkracht bepalen voor het voldoen van alimentatie.

Draagkracht is hetgeen je als ouder kunt bijdrage voor jullie kind. Draagkracht wordt bepaald op basis van je inkomen. Bij inkomen denk iedereen altijd gelijk aan zijn/haar netto salaris. Dat gaat te kort door de bocht. Inkomen is een heel ruim begrip. Niet alleen je netto salaris, maar ook bijv. vakantiegeld, eindejaarsuitkering vallen hier onder. En dan ook zaken als inkomen uit het vermogen. Dus als je vermogen hebt dan telt het inkomen wat je ontvangt uit het vermogen mee, na aftrek van de vermogensrendementsbelasting. Het vermogen op zich, in beginsel, dus niet. Natuurlijk zijn er altijd uitzonderingen te bedenken. De hoofdregel is echter dat het vermogen op zich niet leidt tot draagkracht.

Maar nu heeft het kind van 18 jaar een vermogen en dan.

Dan wordt het erg lastig als er een discussie ontstaat over het gebruik van het vermogen. Je kan redeneren dat het geld bedoeld was voor studie- / kamerkosten waardoor deze kosten voor rekening van het kind zouden moeten komen. Echter, de behoefte van het kind is groter dan alleen de studie- en kamerkosten. Dan kun je nog redeneren dat het kind een eigen inkomen heeft uit het vermogen zelf. Er wordt in deze immers een mooi rendement gemaakt op het vermogen (ca. 7%). Dus dat rendement zou je als inkomen in mindering kunnen brengen op het restant behoefte van het kind. De behoefte die dan nog overblijft zou dan naar rato van draagkracht van de ouders kunnen worden gedeeld.

Aan het kind kan meegegeven worden dat zij wellicht beter kan gaan lenen bij DUO om zo haar vermogen (met rendement) te behouden en aan het eind van de studie deze lening, al dan niet af te lossen met het vermogen, dan wel periodiek af te lossen omdat de rente op deze lening laag is. Let op! Wil je een woning aankopen dan speelt de studieschuld wel weer een rol.  

Het kind kan beargumenteren dat het geld bedoeld is geweest om straks te kunnen gebruiken als aanbetaling voor een eigen woning. Dus dat de studie- en kamerkosten wel tot haar behoefte dienen te worden gerekend.

Veel ouders sparen voor hun kinderen.

We zien natuurlijk heel veel dat ouders sparen voor hun kinderen en wel op de spaarrekening die op naam staat van het kind. Zolang het kind nog minderjarig is kan het er niet bij en heb je als ouders alle mogelijkheden en rechten, om te doen met dit geld zoals je denkt dat het goed is voor je kind. Echter op de dag dat het kind 18 jaar wordt, heb je als ouder er niets meer over te zeggen. Dan staat het bedrag op deze rekening geheel ter beschikking van het kind zelf. Het is dan immers meerderjarig!

Sparen voor een kind is, naast leuk om te doen, ook best verstandig. Maar bedenk wel goed wat je ermee wil doen. Je kan beter een spaarrekening hebben op je eigen naam en deze “labellen” voor het kind. Als een kind dan 18 jaar wordt dan blijft het jullie geld en bepalen jullie hoe je het geld aan het kind gaat besteden. Je kan dan vanuit dit vermogen een deel van de kinderalimentatie betalen.

Oplossing.

De moeder in de casus had aan het eind van het gesprek ook nog wel een oplossing. “Ik onterf haar als ze niet gaat meewerken.” Wetende dat er nogal het nodige onroerend goed en familiekapitaal is binnen de familie. Of dit nu de oplossing is……….. Hopelijk vinden moeder en dochter een passendere oplossing en gaan zij als twee volwassenen met elkaar het gesprek aan. Scheiden met kinderen maakt het nóg emotioneler en ingewikkelder. Het is en blijft toch je dochter…..

Hartelijke groet,

Inge Bosveld (scheidingsmediator in Doetinchem, Apeldoorn, Nijmegen, Ede, Zutphen en natuurlijk Arnhem, en mede-eigenaar van Bosveld Scheidingsbemiddeling)

www.scheidendoejesamen.nl of telefoonnummer: 085-4010839